Zwemles etc

Badmuts verplicht

Anke uit Iran op bezoek

Boris kijkt mijmerend over de mielie (mais)velden vanaf zijn pottie

De kinderen hebben sinds een paar weken zwemles, in een binnenzwembadje ergens in de buurt. Ze hebben 20 minuten les met max. vier kindjes tegelijk. Boris wilde de eerste les niet het zwembad in, maar sinds de tweede les springt hij er graag in. Ze krijgen van teacher Belinda les met noodels (soort schuimrubberen slangen) en dragen geen bandjes. Luus kan al los zwemmen, maar ze moet nog even leren ademhalen tijdens het zwemmen.

Vorige week waren Zuid-Afrikaanse vrienden, die nog in Iran wonen hier op bezoek. Heel idioot om ze buiten Iran te zien. Luus begreep er ook niet veel van hoe het nou zat. Ze was in elk geval erg verdrietig toen ze weer weg moesten.

Lesedi village

Luus en Katherina

Ndedebele dames rijgen kraaltjes

Ndebele dorp

Zulu dame

Boris in Zulu keuken

Pedi meneer

Boris biedt zich aan voor een vechtpartijtje

Dit weekend zijn we met Italiaanse vrienden naar het Lesedi Cultural Village gegaan, ongeveer 40 minuten rijden. Het is een voor toeristen opgezet dorp verdeeld in vier volken: Zulu, Basotho, Pedi en Xhosa. Ondanks het toeristische karakter is het toch een leuke bestemming om te bezoeken. Er worden dansen gedaan en rondleidingen door de dorpjes gegeven. En dan kun je natuurlijk nog een boel souvenirs aanschaffen. Boris is totaal niet verlegen en die stortte zich dan ook steeds in de armen van allerlei dorpsbewoners. Ook toen we in een grote kring in een tent zaten met een man of 40 sprong hij direct naar voren toen er om een vrijwilliger voor een gevecht gevraagd werd (ik zei hem: ga die meneer maar een kusje geven). Luus en de andere kinderen hadden daar niet zo veel zin in, dus die kwamen helaas niet in beeld.

Sint in Johannesburg

Sint arriveert in koets

Dit weekend kwam Sint aan op de Nederlandse school in Johannesburg. Maanden geleden ben ik begonnen met bellen naar de ambassade o.a. om te vragen of men op de ambassade iets aan Sinterklaas zou doen. Daar werd ik nadat ik er uiteindelijk na een eeuwigheid doorheengekomen was, meteen afgewimpeld: dit jaar geen Sint, tot ziens. Toevallig kwam ik er via een Nederlandse die we in het vliegtuig hierheen ontmoet hadden achter dat Sinterklaas wel degelijk zou komen, dan wel niet op de ambassade, maar op de Nederlandse school. Men had de ambassade wel ingelicht, maar dat waren ze daar blijkbaar weer vergeten. Op de Nederlandse school (de Nederlandse afdeling van de Amerikaanse school) begon de dag met een ochtendje les. Luus en haar Duitse vriendinnetje Annika mochten mee doen met de klas van juf Margreet. De kinderen in deze klas gingen Pietenhoeden maken en daarna met cadeautjes over de junglegym klimmen om te oefenen voor Piet. Daarna kwam Sint per koetsje aan en volgde het gebruikelijke programma van liedjes zingen en cadeautjes geven aan de ongeveer 100 kinderen. Luus was zoals gewoonlijk doodsbang en Boris helemaal niet.

SantaClaus

Wachten op S.Claus bij Moms and Tots


Eerst cupcakes versieren

Cadeautjes

Santa's ijskar

Smeltend ijs

Kerstconcert op de MooZoo

Boris wil geen tinsel op hoofd

Natuurlijk wordt het bidden niet overgeslagen...

Zingen maar

Te hard zingen

Luus durft het aan naar Santa te kijken

Boris neemt cadeau in ontvangst

De dag nadat we terug zijn gekomen uit Kaapstad was het Kerstmannen dag. We begonnen met het Kerstfeest van de Moms and Tots speelgroep van Boris. We hadden ons (met ongeveer 100 andere kinderen) op het gras verzameld om onder een boom (ivm warmte) op de wat mottige maar toch piepjonge Kerstman te wachten. Die was verdwaald en daarom een uur te laat. Toen hij ons uiteindelijk had gevonden kwam hij luid toeterend in een ijscokar aangereden. Boris was dolgelukkig met het cadeau dat iedereen kreeg: een rugzakje met het Moms and Tots logo erop (Oscar the rabbit). Na de cadeautjes was er natuurlijk ijs (dat meteen smolt).

In de namiddag was het Kerstconcert van de MooZoo, de kleuterschool waar Boris en Luus op zitten. Alle kinderen waren in het wit uitgedost met een gouden band in het haar. Hoewel Boris bij de repetities een eigen stoeltje had bij de juffen om alle liedjes aan de kinderen voor te zingen had hij er op de middag van de uitvoering eerst niet veel zin in. In elk geval moest de gouden band uit zijn haar. Toen hij eenmaal naast zijn klasgenootjes zat, zong (en bad) hij er net als Luus vrolijk op los. Na het concert maakte de Kerstman weer zijn opwachting. Luus was niet erg bang dit keer. Wel was ze heel verbaasd: die andere Santaclaus van vanochtend leek helemaaaaaal niet op Amos (de zwarte tuinman, die nu inderdaad in het pak zat)???....

Westkaap

Uitzicht op Atlantische Oceaan vanuit ons appartement

Walvisstaart

Voor de deur

Voor de deur

Township bij Kaapstad

Kaapstad

Lions head vanaf Tafelberg

Vanuit de telecabine naar de Tafelberg

V&A waterfront

V&A waterfront met Tafelberg

V&A Waterfront

Hermanus

Hermanus

Luus en Boris voor de deur

Betties Bay, wat ruik ik toch?