Trouwen Robert en Char

Luus ziek

Boris ziek (hier niet te zien)

kB en broer, de bruidegom

Tante Ina (met Iraanse heup, zieke Boris en Luus, T en kB

Ceremoniemeester Robbert en kB

Bruidspaar in de tuin

Bruid Char

Voor het gemeentehuis van Bloemendaal met nicht en neef die we voor het eerst in 15 jaar weer zagen omdat we allemaal verspreid over de wereld wonen

Kinderen doodziek in kar

Getuigen

Getrouwd op de trap

Buiten eten en foto's maken

Robbert O

Buiten eten in Santpoort-Z

Big, black & Beautiful op het feest in Caprera in Bloemendaal

kB en moederB

Vandaag trouwden Robert en Char in Bloemendaal. De kinderen lagen al een week voor pampus met wat later dysenterie oftewel bloederige diarree (thuis in Z-Afrika opgelopen) bleek te zijn (symptomen: zeer pijnlijke krampen, overgeven en diarree, iets wat in totaal bijna drie weken zou duren...), dus die waren helaas vrijwel niet inzetbaar. Het was een prachtige zonnige dag en alles verliep perfect, vooral door de professionele organisatie. Het bruidspaar werd getrouwd door Roberts voormalige juf op de lagere school, Laurien, die tegenwoordig ambtenaar van de burgelijke stand is. Dit onderdeel, dat vaak een beetje gemaakt persoonlijk is, was in dit geval echt persoonlijk en juf Laurien deed het heel leuk. Luus, kon ondersteund door T nog net naar voren strompelen om de ringen te geven en ik mocht getuigen. Na de huwelijksvoltrekking werd er geborreld in de tuin van Char's ouders in Bloemendaal en vervolgens gedineerd aan het meer in de tuin van het chalet van restaurant Boschbeek. Het feest werd gehouden in Caprera, het openluchtheater op het Kopje van Bloemendaal, een sprookjesachtige locatie tussen de hoge bomen. Die nacht geslapen in het huis van R&C in Amsterdam.

Bezoek NL

Luus met een van de nieuwe nichtjes Laura of Roos
Iraanse vriendin Elaheh met dochter Eya

De vlucht naar NL (11 uur) was behoorlijk rampzalig, aangezien de kinderen allebei sinds zondag ziek zijn en niet zo'n beetje ook: hoge koorts, overgeven, hele pijnlijke krampen en diarree. Luus moest voortdurend overgeven en beide kinderen moesten onophoudelijk naar de plee, heel handig op een nachtvlucht... De antikotsmiddelen die we hadden meegekregen bleken averechts te werken. Het was een lepel dikke gele brij, die 6x per dag ingenomen moest worden, maar bij de aanblik van het spul alleen al moesten de kinderen direct overgeven...


De vakantie stond in het teken van familie-, vrienden en helaas ook dokters- en zelfs ziekenhuisbezoekjes en natuurlijk Het Huwelijk (van Robert en Charlotte) en haring eten. Helaas waren de kinderen te ziek en lamlendig om iets te doen en daarom lagen ze tussen het poepen en kotsen en kermen van de pijn meestal op de bank te slapen en zo zou het de rest van de vakantie blijven... We logeerden in Prinsenbeek en sliepen de nacht van het huwelijk in Amsterdam (in R&C's appartement in de Rivierenbuurt), net als de laatse vier nachten van ons verblijf. Luus en Boris logeerden ziek en onwel twee nachtjes bij opa en oma Kiddie (vernoemd naar de poes) in Haarlem, terwijl T en ik dus in Amsterdam zaten. Natuurlijk werd T toen ook nog ziek, zij het in iets mindere mate dan L&B. De twee "vrije" dagen in Amsterdam hebben we besteed door met vrienden te gaan eten (T in Den Haag en ik in Dauphine), door heel veel door de stad te fietsen, Zorgvlied en de Albert Cuyp te bezoeken, naar het van Gogh te gaan, winkelen en nog meer te eten (Thais bij snackbar Bird en een enorm plateau fruits de mer bij Vis aan de Schelde). De dag van het huwelijk was het heerlijk weer, maar de rest was bitter koud (in ZA, waar het momenteel winter is bleek het warmer!). Later, toen de kinderen er ook weer bij waren zijn we met de tram geweest en hebben we nog een rondvaart door de grachten gemaakt.

Rooihuiskraalterrein

Gisteren we ter ere van mijn verjaardag een dineetje voor vrienden bij ons thuis georganiseerd. Thaise rode curry, viskoekjes en beef katiemprik tai, daarna een limoen- en passievruchtcurd- mousse-taart (http://www.epicurious.com/recipes/food/views/Lemon-Curd-Mousse-Cake-231898) en toen kaas. De volgende dag naar een soort kinderboerderij/speeltuin/braaigelegenheid op het historische (?) Rooihuiskraalterrein. Omdat we dinsdag naar NL gaan voor 10 dagen is het vandaag Dixies laatste volle dag bij ons.

Verjaarspartijtje Boris

Partijtje Boris

Spidermantaart

Op Boris verjaarspartijtje gingen we schilden versieren en daarna kreeg iedereen een zwaard. het was een groot succes. De dag erna waren we uitgenodigd voor een partijtje van een klasgenootje van Boris, de vierde generatie van een uit India geemigreerde familie. Er waren ongeveer 30 Indiers en wij. Geemigreerde Indiers trouwen blijkbaar alleen met geemigreerde Indiers, dus vier generaties later is het nog steeds een puur Indiase familie, alleen is vrijwel niemand ooit in India geweest (sterker nog, ik was een van de weinigen die in India was geweest!). Het was heel erg gezellig, want iedereen was bijzonder vriendelijk en gastvrij. We kregen een keur aan Indiase gerechten voorgeschoteld, heerlijk!

Dikeledi

Boris, Luus en Dikeledi

Dixie (eigenlijk Dikeledi) is een klasgenootje van Luus en ze woont met 8 anderen in House Jerome, een opvanghuis voor kinderen in crisis. Haar opvangouders runnen dit huis al meer dan 20 jaar en gaan zelden op vakantie. De hele maand mei waren zij nu uitgenodigd om bij hun kinderen in Frankrijk te logeren. Alle House Jerome kinderen moesten voor deze maand herplaatst worden en Dixie kwam bij ons. We hadden een van de logeerkamers omgetoverd tot een mooie meisjeskamer. In het begin had ze wat last van heimwee, maar verder is ze een makkelijke gast. Ze huilt en zeurt in elk geval stukken minder dan Boris en Luus!