Graskop en Blijde Rivier Canyon

Veldbranden onderweg

Graskop Hotel, logeren in een galerie

Tuin Graskop Hotel

Galerie in het Graskop Hotel

Lekker over het ravijn tokkelen....

The Pinnacle

Mist bij Pinnacle

God's Window

Bourke's Luck Potholes

Warme bron in Badplaas

Bothanische tuin Nelspruit

Geelgroene boom in bothanische tuin

Restaurant bothanische tuin

De Drie Rondavels

Kerkje

Begin augustus zijn we twee weken op vakantie geweest met de Landrover: naar de provincie Mpumalanga voor de Blijde Rivier canyon en Krugerpark, toen naar Maputo in Mozambique en terug via twee adressen in Swaziland.

We hadden al eerder het idee opgevat naar Mozambique te gaan, maar dat afgeblazen vanwege de malaria (omdat malariapillen slikken voor kinderen onder 6 - Luus en Boris zijn nu bijna 5 en 3- wordt afgeraden). Bij al de ons omringende landen stuitten we eigenlijk op dit probleem en daarom kozen we ervoor om in Zuid-Afrika rond te gaan reizen. Naar Blijde Rivier en Krugerpark (want dat is in de wintermaanden juni, juli en augustus malariavrij) en naar Swaziland. Toen dachten we dat, als we zo dicht bij Mozambique waren, we toch nog wel even een paar daagjes Maputo (de hoofdstad van Mozambique) konden doen, maar toen we geboekt hadden bleek dat we uiteindelijk toch malariapillen moesten slikken... Gelukkig slikten de kinderen ze met gemak elke ochtend weg en verder hadden we er ook helemaal geen last van (behalve ik wat nachtmerries).

Toen we vertrokken regende het keihard (vrij ongebruikelijk hier in de winter) en ondanks de regen kwamen we veel in brand staande velden tegen onderweg. Het was ongeveer vijf uur rijden naar Graskop, een dorpje midden in het houtplantage gebied vlakbij de Blijde Rivier Canyon, op twee na de grootste canyon in de wereld. Daar streken we neer in het van buiten enigszins kale, maar van binnen heel gezellige en bijzonder kunstzinnige Graskop Hotel. We sliepen in een van de ruime huisjes in de tuin. Het hotel heeft een aan de bar grenzende galerie, fraaie tuin en een mooi zwembad (dat nu net als ons eigen zwembad veel te koud is om in te zwemmen). Het dorp hang aan elkaar van galerieen, zijdespinnerijen en pannenkoekenrestaurants (?) en ligt op vijf minuten van de bezienswaarigheden de Pinnacle en God's Window. De eerste dag lagen deze twee in de mist, maar na vergelijking bleek dat eigenlijk mooier dan op de daarop volgende heldere dagen. We bekeken daarnaast nog Bourke's Luck Potholes (door water gevormde rotsenmassa) en de Drie Rondavels (drie bergen in de vorm van rieten hutjes) en verschillende watervallen. Na de eerste paar programmapunten kon Luus al geen waterval meer zien, zodat wij genoodzaakt waren haar en Boris om te kopen met houtgesneden olifantjes, armbandjes ed. Gelukkig stonden bij elke site de Afrikaanse souvenirs overvloedig uitgestald.

Na twee dagen rotsen, uitzichten en (helaas voor Luus ook) watervallen trakteerden we de kinderen op een zwemuitje in de warme bronnen van Badplaas. De Garmin gaf aan dat het maar 116 km van Graskop af was, maar dat bleek hemelsbreed, want het was uiteindelijk ruim 2,5 uur rijden.... Het was uiteindelijk de rit wel waard, want we konden ons in een heerlijk warm buitenbad ter grootte van een half voetbalveld laten glijden, terwijl het buiten behoorlijk fris was (de dag ervoor hadden we nog een hagelstorm om de oren gehad). Na een paar uur zwemmen vingen we de tocht naar Graskop weer aan. Op de heenweg hadden we al met een klein pechgevalletje te maken gehad. We werden door de politie in Graskop beboet, omdat we niet tot een volledige stilstand waren gekomen (maar heeel langzaam doorgerold waren) bij een stopbord voor een spoorwegovergang. Nu staan er in ZA op bijna elk kruispunt stopborden en is het vrij ongebruikelijk om er echt tot een volledige stilstand te komen, maar goed, in dit geval waren we in de val gelopen en konden we dokken. Na een dreigend verhaal over het afpakken van het rijbewijs en direct moeten betalen in een ver weggelegen stad zei de agent: "I'm going to use my own discretion here, but only my own discretion and am thinking of letting you go...." Dat was het startsein voor de omkooponderhandeling. Dat is hier wel wat duurder dan in Noord Afrika en we willen dit soort corrupte praktijken ook zeker niet steunen, maar R 200 (19 euro) lichter reden we weer verder. De grote pech kwam op de terugtocht, toen we in the middle of nowhere ergens door een van de enorme houtplantages reden, terwijl het al bijna donker begon te worden. Een grote zwarte wolk achter de auto en we stonden stil op een berg....Nog zeker twee uur rijden van ons hotel af... Nadat T wat heen en weer gebeld had kwam na anderhalf uur de sleeptruck aangereden om ons en de auto door de donkere bergen naar de Landroverdealer in Nelspruit te brengen. Daar stond een huurautootje klaar waarmee we naar Graskop konden. Eerst waren we bang dat we ons hele plan moesten omgooien, want zonder onze auto konden we niet naar Mozambique (met een huurauto kom je het land niet in), maar de auto was de volgende dag alweer gemaakt (het bleek iets met de turbo te maken te hebben gehad). Noodgewdongen gingen we dus weer naar Nelspruit de volgende dag en om de tijd vol te maken tot we de auto konden ophalen bezochten we de prachtige Bothanische tuin van Nelspruit, die heel toevallig naast de Landrover dealer ligt. De volgende dag zouden we een nightdrive in Krugerpark gaan doen en overdag bezochten we nog even de Drie Rondavels.